De Helden van Waskemeer Strijden tegen de Koploper

Zaterdagmiddag, kwart over drie. Het zonnetje scheen nog net door de wolken, maar de lucht was frisjes genoeg om je sokken op te trekken. Het was tijd voor de veelbesproken strijd tussen VV Waskemeer 5 en de ongenaakbare koploper FC Burgum 6. De grote derby was te aanschouwen op veld 2, terwijl op veld 1 het grote eerste van Waskemeer verwikkeld was in een spannende strijd tegen De Wilp. Helaas vonden enkele van onze helden een ‘ski-bezoek’ belangrijker dan met epische clash tegen de nummer 1. Rolf Stuiver, Fokke van der Wal, Bart Rooijenga en Hendrik Haaisma hadden hun afwezigheid al vroeg aangekondigd, maar wat een gemis! Was de datum dan toevallig gekozen om deze sterke tegenstander te ontwijken? Deze toevalligheid kan het clubbestuur toch niet ontgaan zijn en zal vast en zeker nog een staartje krijgen. Gelukkig kwam er versterking uit onverwachte hoek! Romke Bouma, Lasse Jagersma, Egbert Beijert, Harry van der Veen en Rik Haven traden aan om de gaten op te vullen. En we moeten zeggen, die versterking werd hard nodig, want we moesten het opnemen tegen een veel jongere, snellere en fittere tegenstander die allemaal onder de 23 was. En onze gemiddelde leeftijd? Ach, daar mag je makkelijk een decennia bijtellen. Maar geen paniek, want onder leiding van Ad-interim coach Age Visser, die zijn tactische meesterbrein liet werken, streden we als leeuwen. Waskemeer kwam al snel op voorsprong door een knappe kopgoal van Martijn H, na een perfecte assist van Rik H. Het was een droomstart, maar het bleek niet genoeg. Binnen no time stond het 1-1, en iets later hadden de tegenstanders ook de 1-2 te pakken. De wervelwind uit Burgum leek onstuitbaar. Maar Waskemeer gaf niet op! Halbert bracht ons weer gelijk met een prachtige goal, schitterend aangespeeld door René Visser. Het stond 2-2, de Waskemeerse trots leefde nog. Maar toen… kwam het bekende scenario. De tegenstander gaf gas en voor we het wisten, stond het 2-3, 2-4 en… 2-5. En met die stand gingen we de rust in. In de kleedkamer ging de discussie los waarbij de coach de gemoederen moest zien te bedaren. Aanvoerder Oene Bouma, toch al iets ziek, gaf aan niet verder te kunnen. Er moest dus snel een nieuw plan komen. Ad-interim coach Age Visser en zijn staf gingen brainstormen. Het was duidelijk dat we de schade moesten beperken en ervoor moesten zorgen dat Burgum niet nog meer volgers op hun social media zou krijgen. De tweede helft was in zicht, en de wissels stonden klaar. Roelof Eringa, die speciaal voor deze glorieuze pot uit Arnhem was komen rijden, maakte zijn opwachting. Ook Ruben Visser en Robin Veenhuizen kwamen erbij. De tweede helft was een ander verhaal. De tegenstander, sterker dan ooit, scoorde nog één keer. Maar toen gebeurde er ook iets magisch, dat de harten van alle toeschouwers en spelers opwarmde. Rik Haven, in de 2e helft, zette een ongelooflijke technische show neer op de middenstip. Hij stuurde maar liefst drie man (nou ja, vier, inclusief hemzelf) het bos in, en er was zelfs een moment dat hij de deur openzette voor een doelpunt. Helaas, het leverde geen goal op, maar de actie zelf was pure klasse. Het werd uiteindelijk 2-6. Het plan van Age Visser had gewerkt en daarmee was de kous af. En zo eindigde de wedstrijd in een 2-6 nederlaag voor de Waskemeerse helden, maar wat een strijd was het! Age Visser en zijn mannen kunnen met een goed gevoel terugblikken op deze spannende, vermakelijke pot tegen de onmiskenbaar sterkere tegenstander. En na afloop werd het pas echt feest. De mannen van FC Burgum hoorden dat hun directe concurrent punten had laten liggen, en dat het kampioenschap ineens een stuk dichterbij kwam. Samen werd er genoten van de welverdiende derde helft, waar de Waskemeerse trots, met een biertje in de hand, toch tevreden terug kon kijken op een avontuur dat er eentje was om niet snel te vergeten. "Volgend seizoen pakken we ze!" werd er volop gezegd. Al zit deze tegenstander dan waarschijnlijk niet meer in deze competitie.