VR2 ongeslagen in dorpencompetitie

Onder koude en regenachtige omstandigheden mochten de Groenhemden van het maandag-ensemble, normaliter onder leiding van coach Douwe, aantreden tegen Blue Boys uit Nij Beets. Ditmaal ontbrak echter Douwe Doekbril, en mocht gelegenheidscoach Egbert Beijert op zijn beurt de wissels en het coachen op zich nemen.

Terugblikkend op de wedstrijden van de dorpencompetitie was al eerder gebleken dat dit vriendinnenteam loopt als een trein. Wedstrijd op wedstrijd wordt gewonnen en de overwinningen liegen er over het algemeen niet om. Echter viel er nog 1 ding wel te behalen volgens keepster Natasja: 'Het zou leuk zijn als ik ook een keer de nul weet te houden in de dorpencompetitie.'

De warming-up beloofde echter niet veel goeds. Hoewel het ontzettend gezellig was liet er wat te wensen over aan de mate van fanatisme in de voorbereiding van de wedstrijd. Wellicht was dit om de tegenstander op een dwaalspoor te zetten, want na iets langer dan 10 minuten speeltijd was Waskemeer al meerdere keren voor het doel geweest en was de openingstreffer voor niemand minder dan Ellen ter Schuur. Ellen is on fire, en dat zien we wedstrijd op wedstrijd terug. Niet veel later mocht Mirthe tekenen voor de 2-0 en ook Jannie 'schoot' een balletje binnen. Dit aanvallende trio maakte de verdediging uit Nij Beets helemaal gek maar maakten hier toch iets te weinig gebruik van. Van de tientallen kansen werden er in de eerste helft maar 3 benut.

In de rust werd een iet wat onvoorspelbare wissel gedaan; Natasja mocht het veld betreden en Mirthe zou het doel gaan verdedigen. 'Ook wel eens leuk toch' klonk het uit de kleedkamer en zo gezegd zo gedaan. Kort in de tweede helft kon Natasja direct laten zien wat ze in haar macht had en verzorgde ze de assist op ûs Ell'n voor de 4-0. Dit smaakte naar meer en ook Natasja hield hier haar nodige kansjes aan over. (Zonder tussen de palen te schieten helaas). Wel mocht Baukje doen wat in de eerste helft niet lukte; vanaf de linksachter positie kwam Baukje mee omhoog en wist voor de 5-0 te tekenen. Alles leek op rolletjes te gaan; zowel voorin als achterin. Al meevoetballend konden Sinne, Mareen en doelvrouw Murtle samen de voorhoede van Blue Boys prima bezighouden en ook met de 'spannende' reddingen zat het na 2 formidabele vangballen wel goed: Werkelijk niks om je zorgen over te maken.

Na de nodige kansen die Natasja nodig had om het doel te raken bleek toch dat haar kracht deze wedstrijd meer zat in het geven van de broodnodige assists; zowel op haar aangeven wisten Lisanne en Ellen beide nog een doelpuntje mee te pikken. In de slotfase gaf Blue Boys nog een corner weg waarbij door coach Egbert mee Mirthe naar voren werd geroepen, want met zo'n voorsprong kon er eigenlijk niks meer misgaan. Met een schot van haar op doel (zonder succes) gauw terug het hok in met niet veel later het eindsignaal. Een klinkende 7-0 overwinning werd naderhand in de kantine gevierd met zelfs nog een kort bezoek van Douwe Doekbril, die trots als een pauw was op de meiden. Ook Shaun en Cor dronken er gezellig een mee, maar de fenomenale hit 'Fawaka Mi Mati' van Orlando (die sinds 19:00 op repeat in de kantine klonk) mocht helaas niet nog een keer afgespeeld worden. Een écht feest kon het dus niet worden, dan bewaren we die voor het échte damesdorpencompetitie-kampioenschap!