Waskemeer 5 in kansenfestijn met minimale marge langs Grootegast

Nadat vorige week in eigen huis overtuigend werd afgerekend met LTC (eindstand 5-1) stond dit weekend voor de veteranen van Waskemeer 5 een uitwedstrijd op de planning. Hierbij werd aangetreden tegen de mede-groenhemden van Grootegast. Coach Rolf Stuiver had de beschikking over een selectie van 13 spelers. Desondanks was het even improviseren voor de grote leider aangezien zowel hijzelf als Fokke v/d Wal nog dusdanig onder de indruk waren van de opgedane ervaringen en prikkels tijdens de tribute vrijdagavond in het WTC in Leeuwarden dat zij zowel door zichzelf als door het team werden beoordeeld als zijnde niet speelfit voor de hoofdbasis wegens een gecombineerde fysieke en mentale blessure. Hierdoor werd het centrale duo achterin ditmaal gevormd door Age Visser

en Paul Hofstee. Waar er vorige week uit bepaalde hoeken klachten waren over de ietwat lange warming-up waren deze geluiden zaterdag niet aanwezig. Met nog minder dan een kwartier te gaan arriveerden de meesten namelijk op het sportpark waarna een warming-up van enkele minuten resteerde. De gelouterde spieren van Waskemeer 5 hebben echter wel voor hetere vuren gestaan en om klokslag 14:30 floot de scheidsrechter de wedstrijd in gang.

De eerste helft vormde een waar kansenfestijn waarbij de statistieken van ballen tussen de paal alsmaar opliepen. De paal zelf werd ook tweemaal geraakt door Hayco van der Veen waarbij het geluk hem niet ten deel viel dat de bal de lijn passeerde. Waar vorige week sprake was van een genetische hattrick vielen er zaterdag meerdere genetische driehoekjes te noteren die de basis vormden voor diverse kansrijke aanvallen. Naast de vele kansen gooide ook een actie van Herbert uit zijn welbekende Huub Huub barbatruc assortiment hoge ogen aangezien het publiek zowaar een nuttige hakbal gepresenteerd kreeg die slaagde en de opmaat vormde naar wederom een kansrijke aanval. Gescoord werd er in de eerste helft echter niet waardoor coach Rolf Stuiver een ‘rabbit from de high hat’ moest halen. Dit konijn kwam voor de dag in de vorm van Bart Roijinga die de tweede helft aansloot na eerder met het tweede elftal zijn opwachting te hebben gemaakt in Zwaagwesteinde. Andere konijnen had de grote leider niet tot zijn beschikking doordat zowel hijzelf als Fokke v/d Wal nog steeds niet fit genoeg bevonden werden om binnen de lijnen te komen. Om iedereen op volle scherpte te krijgen was het Paul Hofstee die met exotisch gezang ondersteund met veger en blik als muziekinstrument het woord nam om om de focus te verleggen naar de tweede helft en het team daarmee in hogere sferen wist te brengen. De tweede helft ging desondanks verder waar de groenhemden in de eerste helft mee geëindigd waren en dat was het vakkundig missen van opgelegde kansen. Een bal van Martijn kuste de deklat, de keeper moest meerdere keren in actie komen en Wolter Jan Boonstra liet ondanks zijn verkregen status uit het verleden zien ook maar een mens te zijn door diverse 100% kansen om zeep te helpen. Uiteindelijk kwam de dikverdiende openingstreffer er halverwege de tweede helft alsnog. Hayco van der Veen stoomde het strafschopgebied in een haalde verwoestend uit richting de verre hoek. Wederom wist hij het metaal te raken maar ditmaal passeerde de bal via de binnenkant van de paal de lijn. Volledig tegen de verhouding in werd de stand enkele minuten later gelijk getrokken. Een vrije trap vanaf de rand van de zestien meter werd strak voorgetrokken waarna de bal werd binnengekopt. De groenhemden moesten dus weer opnieuw beginnen en jagen op de hernieuwde voorsprong. Gejaagd werd er ook door de thuisploeg, echter maakten zij jacht op de enkel van Hayco. Een vieze overtreding van achteren van de routinier van Grootegast, die daarmee liet zien eigenlijk een kleine speler te zijn, werd beloond met een gele kaart waardoor de thuisploeg tien minuten in ondertal moest spelen. Deze overtalsituatie werd gelijk uitgebuit door jeugdexponent Age Visser. De toegekende vrije trap werd door hem namelijk over de keeper heen in het doel gedeponeerd door een vakkundige schijnbeweging van Geert Jan Leeuw die net deed of hij de bal probeerde raken. Discussie over de afstand tot de goal gingen uiteen van 35 meter tot bijna 50; het was in ieder geval heel ver van de goal. In de slotfase wist de thuisploeg nog tweemaal gevaarlijk te worden. De eerste kans resulteerde in een botsing tussen de spits en keeper Cees Prins die laatstgenoemde met zijn afgetrainde lichaam uiteraard vakkundig wist te absorberen. In de slotminuut volgde echter nog een dot van een kans. Age Visser werd in een duel de bal ontfutseld waarna de bal via enkele schijven belandde bij twee volledig vrijstaande spelers in het strafschopgebied. Aan hen was deze kans gelukkig niet besteed, maar uiteraard werd Age Visser nog even tot de orde geroepen door coach Rolf Stuiver die in woord en gebaar duidelijk maakte dat hij niet gediend was van dit lakse gedrag. Deze actie vormde ook gelijk de laatste stuiptrekking van de wedstrijd waarmee de driepunter een feit was! In de kantine werd hoopvol gekeken naar de stand in de hoop dat de koppositie een feit was. Helaas was dit niet het geval door een grote overwinning van Marum, maar de tweede plek is ook mooi en smaakt naar meer. Het maakte dat Rolf Stuiver kwam tot de uitspraak “dit is een goed stel hoor”; dezelfde fameuze woorden die commentator Theo Reitsma sprak tijdens het EK 1988. We weten allemaal hoe dat EK destijds is geëindigd dus dit belooft veel goeds voor de rest van het seizoen. Te beginnen volgende week zaterdag waarbij in eigen huis gespeeld zal worden tegen hekkensluiter Grijpskerk 6!