Appelgebak in Grootegast

Goed gemutst en vol vertrouwen vertrok Waskemeer richting de grote gasten in Doezem zaterdag. Toen bij aankomst bleek dat we ook nog eens in Cees zijn favoriete kleedkamer mochten omkleden leek het al niet meer mis te kunnen gaan. (In noordoost Friesland spreekt met het nummer 6 uit als sees) Bindert had zich bewust niet aangemeld voor de wedstrijd omdat dit de vorige 3 keren resulteerde in aflassen door de tegenstander. Hier hadden we de oranjehemden al mooi tuk, want hij was er nu wel gewoon haha. Met speels gemak rolde de bal van de ene naar de andere Waskemeerder en de grote gasten hadden het zwaar. Mooi ook om te zien dat Fokke weer mee was. Hij speelde niet goed, maar met zijn uitstraling compenseerde hij het slechte spel meer dan. Na een nare trap op de benen leek hij uitgeschakeld, echter vermande hij zichzelf binnen 3 seconden en liet hij dat zien door een hoge bal te onderscheppen met een ware high kick. Onzze vechtersazen Hendrik en Eelze zullen er jaloers op zijn. Nog voor rust werd het 0-2 en dat werd in de kleedkamer beloond met appelgebak en slagroom. Na deze heerlijke traktatie werd het 2e helft duidelijk zwaarder, maar gelukkig was Herbert er nog even om zijn ploeg aan te moedigen en dit bleek nodig ook. In de allerlaatste minuut zou het toch nog gelijk worden na meerdere goede reddingen van onze kleine Cees, maar door een knikkende enkel bleek de aanvaller van Grootegast niet in staat de bal nog het laatste benodigde tikje mee te geven. Winst op kunstgras, en na de wedstrijd werden we zelfs nog door de tegenstander vertroeteld met heerlijke biertjes. Met 3 punten gevulde zware tas en met appelgebak gevulde zware buiken kon de reis naar Waskemeer beginnen.