Waskemeer (2) verslaat eenvoudig Groen Geel

De laatste wedstrijd op sportpark ’t Ald Leger in 2015 werd door het tweede van Waskemeer afgelegd. Thuis werd titelkandidaat Groen Geel 4 ontvangen. Gelet op het verschil op de ranglijst tussen beide partijen en een behoorlijk aantal afwezigen, beloofde het een zware middag te worden voor de groen-zwarte equipe van teammanager Rolf Stuiver. Diens “wij hakke se ien de ponne” tactiek, bleek achteraf uiterst succesvol. De thuisploeg heerste op eigen veld en de Groningers mochten van geluk spreken dat er slechts eenmaal werd gescoord. De gastheren begonnen uitermate fel aan de wedstrijd. Groen Geel werd hierdoor ver teruggedrongen op de eigen speelhelft en kwam er nauwelijks aan te pas, waardoor gelegenheids-doelman Jordy Boonstra het doel eenvoudig schoon kon houden. Tot grote ver ontsteltenis van leider Stuiver stond na een half uur spelen nog steeds de spreekwoordelijke brilstand op het scorebord. Diverse corners en fraaie combinaties rondom het strafschopgebied leverden niet het gewenste resultaat op. Nadat o.a. Herbert Golsteijn de doelman had getroffen en Roelf Freerk Eringa in het zestienmetergebied teveel tijd nodig had om de bal onder controle te brengen alvorens te kunnen uithalen, was het uit de tweede toegekende vrijetrap op een kansrijke positie wel raak. De Groot speelde de bal langs de muur, welke door Meijerhof werd voorgetrokken. Zelfs zonder rollator, welke Golsteijn tijdens Sinterklaasavond van zijn teamgenoten heeft mogen ontvangen, was hij als eerste bij de bal en gaf de doelman van Groen Geel, welke in andere kleuren speelde dan de naam doet vermoeden, het nakijken. Daar de groenhemden de marge vergaten uit te bouwen naar een comfortabelere stand, bleef het ongemeen spannend. Zo nu en dan probeerden de Groningers de eigen speelhelft te verlaten om vervolgens de sterke defensie van Waskemeer te omspelen. Daar de gebroeders Keuning, Oene Bouma en Tom Stellingwerf als collectief erg sterk opereerden, werd er sporadisch een kans weggegeven. Enkele malen werd de jonge doelman Boonstra op de proef gesteld, waarbij hij elke bal onschadelijk wist te maken. In de tweede helft bleef Waskemeer het betere van het spel houden, maar was de amusementswaarde een stuk lager. Groen Geel raakte ietwat gefrustreerder, waardoor er vaker door scheidsrechter Hut moest worden opgetreden. De vrije trappen zorgden wel voor enige dreiging, maar niet tot het gewenste resultaat. De gasten waren deze middag niet bij machte om het initiatief over te nemen. De geoliede Friese machine verplaatste op de juiste momenten het spel. Wanneer de goedlopende rechterflank met Johan Keuning en Roelof Freerk Eringa even met rust werd gelaten om op adem te komen, werd via de as op de linkerkant de combinatie gezocht met de uitblinkende Tom Stellingwerf en de goed spelende Age Visser, waardoor de Groningers de groenhemden niet kon doen stoppen. Alvorens tot het eindsignaal werd overgegaan en Rolf Stuiver het vooraf aangekondigde mini-pk-feestje zou inlijven, was Golsteijn nog het dichtst bij een tweede treffer. Ondanks dat hij de centrale verdedigers op reglementaire wijze (slimme loopactie) te geslepen af was, vertrouwde de grensrechter niet op zijn ogen en zwaaide hij triomfantelijk met diens vlag, waardoor het doelpunt wegens vermeend buitenspel werd afgekeurd. In de slotfase verruilde de moegestreden Eringa het veld voor Stuiver die nog enkele minuten deel mocht uitmaken van de fraaie opvoering die in Waskemeer werd vertoond. Middels deze overwinning klimmen de Waskemeerders, welke na overwinningen op Groen Geel en Grootegast als reuzendoder gekwalificeerd mogen worden, naar een verdiende zesde plaats op de ranglijst. Hierbij dient opgemerkt te worden dat het collectief van Stuiver drie wedstrijden minder heeft gespeeld dan de rest. Nadat de feestdagen achter de rug zijn, gaat het tweede op 6 februari a.s. op bezoek bij The Knickerbockers.