Waskemeer 3 geeft zege uit handen tegen koploper
Afgelopen zaterdag stond voor het derde elftal van Waskemeer de uitwedstrijd tegen koploper Drogeham op het programma. Beide ploegen wisten hun laatste drie wedstrijden te converteren tot een zegereeks. Daar waar de wedstijden van Drogeham zich vooral kenmerkten door een hoog doelpuntengehalte, waren het de zeges van Waskemeer welke klasse en ambitie uitstraalden. De ploeg van leidersduo Bouma-Zandberg wist de laatste wedstrijden tegen Opende, Pelikaan S en Drachtster Boys met respectievelijk vier, drie en wederom vier doelpunten tegen nul te winnen. Bij een zege zou het derde zich melden bij de bovenste plaatsen in de competitie.
Op aanraden van routinier Uithoff reisden de selectiespelers warm gekleed af naar Drogeham. Wat opviel was dat de onlangs op de markt gebrachte VV Waskemeer muts door velen werd gedragen. Bij aankomst op sportpark ’it Doltsje’ werden meteen complimenten in ontvangst genomen over dit nieuwe stijlicoon. Na het nuttigen van een bak koffie werd de kleedkamer opgezocht. Vooraf aan de wedstrijdbespreking zorgde DJ Zandberg er nog even voor dat een ieder scherp en gefocust aan de wedstrijd kon beginnen door wat opzwepende muziek af te spelen.
Doordat sterkhouders Keulen en Van der Meer er helaas niet bij konden zijn, waren Bouma en Zandberg genoodzaakt ietwat te schuiven in de opstelling. Er werd zoals altijd volgens de Hollandse school gevoetbald in een 4-3-3 opstelling met op het doel Bouma. De verdedigingslinie bestond uit: Uithoff, De Vos, Visser en Van Bergen. Daarvoor een dynamisch middenveld met Wilming, S. Van der Veen en Van den Akker. Voorin werd gekozen voor Zandberg, K. van der Veen en de semi-geblesseerde Schurer. Na het bekend maken van de opstelling was het tijd voor de tactische bespreking, welke omtrent concurrentiegevoelige informatie niet nader toegelicht zal worden. Met de tactiek vers in het geheugen werd begonnen aan de warming up.
Rond de klok van 14:00 uur klonk het eerste fluitsignaal van de arbiter van dienst en was de kraker op veld B begonnen. Er werd gespeeld onder lastige omstandigheden met temparturen die de stand van het kwik tot nul deden naderen. Het waren de groenhemden welke meteen hun ambities duidelijk maakten aan de in het geelrood geklede tegenpartij. Waskemeer startte zeer fel en wist in de eerste minuten al een aantal keren gevaarlijk door te komen via de flanken. Zowel de links- als rechtsachter van Drogeham had het moeilijk met de snelheid van de flankspelers van Waskemeer. Het duurde dan ook nog geen vijf minuten voordat Waskemeer één van de kansen wist om te zetten in een doelpunt. Het was Zandberg welke de bal via een flitsende aanval ontving aan de rand van het 16 meter gebied. Zandberg bedacht zich geen moment en besloot geplaatst op doel te schieten. Het schot van Zandberg werd van richting veranderd maar gelukkig voor Waskemeer op gunstige wijze. De bal zou bij de 2e paal het doel inrollen en dus gelden als een doelpunt. Echter was het Klaas van der Veen welke als een duveltje uit een doosje tevoorschijn kwam en de bal nog voor de lijn wist te toucheren en zodoende het doelpunt opeiste.
Na deze vlotte 0-1 ging Waskemeer alleen nog maar beter voetballen en werd de koploper van het figuurlijke kastje naar de muur gespeeld. Dit leverde al gauw de volgende grote kans en ook treffer op. Er werd een goede steekbal gegeven vanuit het middenveld welke de immer snelle Karst van den Akker op links bereikte. Van den Akker gooide er vervolgens een rush uit á la Overmars in zijn beste dagen. Toen hij eenmaal de achterlijn bereikt had besloot hij de bal strak voor te geven. Dit bleek een uitstekende keuze aangezien hij de goed vrij gekomen Zandberg ongeveer ter hoogte van de strafschopstip wist te bereiken. Deze schoof de bal vervolgens beheerst langs de doelman waarmee hij zijn ploeg op een 2-0 voorsprong wist te zetten.
Meteen nadat Drogeham het spel middels een aftrap had hervat waren het wederom de jeugdige spelers van Waskemeer, welke de dienst uitmaakten. Via snel combinatievoetbal vanuit middenveld, opgezet door onder andere Wilming, Seijo van der Veen en de terugzakkende Schurer, werden de flanken meermaals bereikt. Vanaf de flanken bleef Waskemeer aandringen tot het doel van de tegenstander. Naast een aantal serieuze doelpogingen leverde dit vooral veel spelhervattingen op in de vorm van hoekschoppen, vrije trappen en inworpen die immer dreigend zijn wanneer Wilming de bal in de handen neemt. Deze spel hervattingen resulteerden in een aantal grote kansen. Zo werd de goed spelende Uithoff tot tweemaal toe middels een korte corner in schietpositie gebracht op een meter of 20 van het vijandige doel. Helaas voor Uithoff en Waskemeer brachten deze pogingen niet het gewenste resultaat.
Toch wist Waskemeer na circa 25 minuten de 0-3 op het scorebord te noteren. Aanvoerder Visser was voor de zoveelste keer goed ingeschoven met de bal waardoor er een overtal situatie werd gecreëerd op het middenveld. Visser werd op zijn avontuur pas in het laatste kwart van het veld onder druk gezet door een tegenstander. Visser speelde kort met de gedachte om zelf de trekker over te halen maar zag daar vanaf aangezien hij een betere optie zag. Visser speelde de uit de spits teruggezakte Schurer goed aan op een meter of 25 van het doel. Schurer, welke uit de dekking van de ‘Hamster’ defensie was ontsnapt, twijfelde niet en schoot de bal diagonaal in de linkerbovenhoek. Op weg na de achterkant van het net toucheerde de bal nog net de binnenkant van de paal, wat volgens menig kenner de treffer nog meer glans gaf.
Met deze 3-0 voorsprong in handen leek er geen vuiltje aan de lucht voor de equipe van duo Bouma-Zandberg. Het verzorgde voetbal werd voorgezet en er werden gedurende de eerste helft nog een aantal grote kansen gecreëerd. Helaas voor gasten werden deze kansen ook net zo makkelijk om zeep geholpen als dat ze werden gecreëerd. De grootste kans in de eerste helft kwam op naam van Zandberg welke zo de bal in de linkeronderhoek had kunnen sturen. Helaas zat het niet helemaal mee en werd de mogelijkheid niet omgezet in een doelpunt.
Zoals een historische voetbalwet beschrijft: ‘’Als het doelpunt aan de ene kant niet valt, valt hij aan de andere kant wel’’. En zo geschiede het ook. Een hoekschop van Drogeham kwam vlak voor rust in de kluts terecht. Er volgde een heuse scrimmage met als resultaat een erg lelijk doelpunt voor de thuisploeg. Dit doelpunt kwam op een erg ongunstig moment aangezien de thuisploeg nu vlak voor rust opeens al het geloof in een goede afloop terug had.
In de rust werd besloten hetzelfde spelletje te spelen als in de eerste helft en zo op eigen kracht de score uit te bouwen en de drie punten in de tas mee naar Waskemeer terug te nemen. Daar waar mogelijk zou er iets meer behoudend gespeeld worden om geen onnodige tegenaanvallen weg te geven.
Na de thee stond er echter een ander Drogeham op het veld. De gastheren hadden duidelijk de baard eraf gekregen in de rust en startten meteen fel aan de tweede helft. Daar waar de creatieve mensen van Waskemeer in de eerste helft nog alle ruimte kregen om hun spelletje te spelen, werden zij in de tweede helft meteen kort gedekt door hun directe tegenspelers. Waskemeer had hierdoor de grootst mogelijke moeite om hetzelfde flitsende spel als voor de rust op de mat te leggen. Wat volgde was een wat gesloten wedstrijd. Beide ploegen wisten niet echt door te breken en er werd bij vlagen erg slordig voetbal gepresenteerd. Dit werd overigens mede veroorzaakt doordat de Drogehamster gastheren ten opzichte van de jonge opponenten uit Waskemeer vaker (on)reglementair fysiek spel ging toepassen. Helaas bleek deze tactiek effectief, aangezien de thuisploeg na ongeveer een uur spelen de aansluitingstreffer wist te maken. De spits draaide bekwaam bij zijn tegenstander weg en schoot de bal snoeihard in de korte hoek achter doelman Bouma om zo de score op 2-3 te zetten.
De thuisploeg slaagde er echter niet in om Waskemeer helemaal van het voetballen af te houden, waardoor Waskemeer toch nog een aantal grote mogelijkheden wist te creëren. Zo haalde v.d. Akker met zijn befaamde rushes tot driemaal toe de achterlijn. Nadat zijn eerste twee voorzetten knap door zijn teamgenoten verprutst werden, besloot v.d. Akker bij zijn derde actie zelf de vijandige doelman te verschalken, hier slaagde hij echter niet in.
Klaas van der Veen spande echter de kroon, de aanvaller welke inmiddels aan zijn derde seizoen bezig is als vaste spits van het derde heeft dit seizoen de grootst mogelijke moeite om zijn status als echte ‘killer’ waar te maken. Zo ook na ongeveer 70 minuten voetbal op sportpark ‘t Doltjse’. Het was namelijk Schurer welke, na goed druk zetten van de netgenoemde Van der Veen, de bal wist te bemachtigen. Schurer wist vervolgens met enig fortuin langs de linksback én de doelman van de thuisploeg te geraken. Aangezien de hoek lastig was en het doel werd afgeschermd door de enige overgebleven verdediger, besloot Schurer de bal aan Van der Veen te overhandigen welke geheel vrij stond op de rand van het zestienmeter gebied. Van der Veen controleerde de bal goed en hoefde hem alleen nog maar in het lege doel te schieten om de voorsprong van zijn ploeg te verruimen. Helaas wist Van der Veen op onverklaarbare wijze de bal naast het doel te werken.
Gelukkig wist Van der Veen zijn misser enigszins te herstellen door later alsnog een beslissende rol in een groen-zwart doelpunt op te eisen. Een iets te diepe steekbal op Zandberg werd halverwege de vijandige helft onderschept door de doelman. Deze schatte de bal echter niet goed op waarde en in plaats van deze bal ruimschoots over de zijlijn te deponeren bereikte de doelman per ongeluk Van der Veen. Deze bedacht zich geen moment en schoot ineens á la Mika Väyrynen richting het doel. In tegenstelling tot de poging van de net benoemde SC Heerenveen legende ging de poging van Van der Veen niet richting het doel. Gelukkig toonde de laatste man van de tegenpartij zich sportief door te verzuimen de bal weg te koppen en in plaats daarvan in het eigen doel te werken. Hiermee verscheen de 2-4 op het scorebord.
Met nog 20 minuten te spelen leek de zege voor Waskemeer in kannen en kruiken. Niets bleek helaas minder waar. Doelman Bouma werd hard getorpedeerd door een tegenspeler. Zichtbaar aangeslagen wist Bouma de daaropvolgende vrije trap niet op juiste wijze bij een medespeler te krijgen. Uit de daaropvolgende tegenstoot wist de thuisploeg op gelukkige wijze de aansluitingstreffer te maken.
Waskemeer zakte vervolgens nog verder in en gaf vrijwel geen kansen weg. De ploeg was van doel de zege zakelijk en op Italiaanse wijze over de streep te trekken. Met nog een paar minuten te spelen sloeg echter het noodlot toe. De scheidsrechter floot erg gemakkelijk voor een vrije trap op het middenveld. De voor de Vos ingevallen Veenhuizen zou namelijk een vermeende overtreding hebben gemaakt. Aandachtige toeschouwers en met name Veenhuizen zelf spraken van een keurige charge op de bal. Helaas oordeelde de verder uitstekend fluitende arbiter anders. Uit de daaropvolgende vrije trap ontstond een vergelijkbare situatie als bij het eerste doelpunt van de thuisploeg. De bal werd namelijk een beetje ongelukkig weggewerkt en belandde weer in de hachelijke scrimmage. Helaas voor Waskemeer liep deze niet goed af en was het een speler van Drogeham welke zijn voet tegen de bal kreeg en daarmee doelman Bouma verschalkte om zo voor 4 -4 aan te tekenen.
Na de gelijkmaker was het Waskemeer dat in de blessuretijd nog vol op jacht ging naar de zo verdiende winnende treffer. In tegenstelling tot de gasten waren de gastheren zichtbaar content met het resultaat. Nadat zij de gelijkmaker hadden gemaakt werd er geen enkel aanstalten meer gemaakt om het spel snel te hervatten dan wel de jacht naar een treffer te openen. Deze houding van de thuisploeg mag door Waskemeer als een compliment ontvangen worden. Even leek het er nog op dat Waskemeer alsnog met de winst aan de haal zou gaan. In de absolute slotfase was het Wilming, welke goed door kwam met de bal en samen met Zandberg op de laatste man afstormde. Wilming besloot om vanaf de rand van het strafschopgebied het vijandige doel te bestoken. Helaas voor een ieder met een groen hart belande zijn poging in de ballenvanger, waarna de arbiter meteen floot voor het eindsignaal.
Met dit teleurstellend resultaat in het achterhoofd werd weer koers gezet naar Waskemeer. Helaas lijken de titelaspiraties nu definitief de ijskast in te kunnen. Een harde les voor de jonge ploeg van Bouma en Zandberg. Waar tijdens eerdere wedstrijden het lage rendement nog kon worden opgevangen door een surplus aan kwaliteit, bleek het vandaag als te meer dat het rendement omhoog moet om ook de topwedstrijden over de streep te trekken.
De eerstvolgende wedstrijd staat zaterdag 1 december alweer op het programma. Het betreft alweer de laatste thuiswedstrijd voor de winterstop. Er zal rond de klok van 13:00 uur af worden getrapt tegen het eerste zaterdag elftal van het naburige Wilper Boys. Op papier een te kloppen tegenstander. De ploeg uit Groningen verloor deze competitie al zeven keer. Hoewel de tegenstander niet onderschat dient de worden, zal het vermoedelijk wel een spektakelstuk worden. Waskemeer wist dit seizoen namelijk al negentien maal het net te vinden op sportpark ’t Ald leger. Verder vindt later die dag het jaarlijkse voetbalgala plaats bij VV Waskemeer. Al met al belooft het weer een fantastische dag te worden.
